Self-talk

Deze weerstand herken je aan innerlijke stemmetjes in je hoofd, die jou ervan weerhouden om dàt te doen, waarvan je weet dat het belangrijk is.
Steven Pressfield praat over verzet, met een hoofdletter V, dat je tegenkomt als je gaat zitten om je jaarplan te schrijven, als je gaat zitten om een nieuwe strategie op papier te zetten; kortom als je ervoor gaat zitten om werk te doen dat echt belangrijk is. Dit verzet komt van de op dat moment minder productieve stemmetjes in je hoofd.

Iedereen heeft deze stemmetjes of sub-persoonlijkheden in meer of mindere mate en ze helpen ons door het leven heen te manoeuvreren. Ze zijn gevormd door je persoonlijkheid, je opvoeding en je ervaring. Het betekent niet dat je een meervoudig persoonlijkheidsstoornis hebt, het zijn gewoon sub-persoonlijkheden die ieder mens heeft.

Zodra ik aan een project begin, zit Peter de Perfectionist voor in mijn bus, die mijn project vergelijkt met dat van anderen, liefst met bekenden. Dan vertelt hij dat Patrick Lencioni beter verwoord heeft wat ik wil vertellen, dat het model al eerder door Conor Neill is uitgewerkt. Als ik naar Peter luister, remt mij dat om actie te ondernemen en geef ik toe aan dat excuus.
Het tweede niveau van excuus komt door de stem van Carel de criticaster en gaat over zinloosheid: Carel vraagt me op energieloze toon wat voor verschil het gaat maken als ik de geplande vlog opneem. Welk mogelijk verschil in het grote universum het voor mij gaat maken om deze video te maken en dat soort excuses die mij van veel dingen weerhouden.

Mocht ik door deze twee niveaus van weerstand heen gebroken zijn, dan pakt Carel mij nog een laag dieper aan: dan gaat het niet over het project, maar over mijzelf. Schamper vraagt hij mij wie ik dan denk dat ik ben om te denken dat ik iets waardevols heb om te delen en dat ik ervaren zakelijke leiders nog iets kan leren.
Hal en Sidra Stone zeggen dat we elke ochtend wakker worden met deze stemmetjes en dat we ieder moment van de dag bewust moeten zijn van wie voorin de bus zit. Jij kunt kiezen wie er bij jou in de bus zit en wie voorin zit. Als ik aangeef dat ik Otto de ondernemer voorin de bus wil hebben, en niet Carel de Criticaster, erken ik dat Carel er is en geef ik de aandacht aan Otto. Dan wordt het rustiger in de bus en presteer ik beter.

Ik wens je toe dat als jij vandaag bij een bepaalde belangrijke taak jouw stemmetjes hoort, jij hen dan op de juiste plek in de bus kunt zetten, de juiste stem naar voren haalt, je prestatie afrondt met trots en een mooie dag hebt.